martes, 10 de noviembre de 2015

besos de ceniza...





¿Cómo serán los abrazos de hueso;
             cómo,
                      amor,
                              los besos de ceniza?

...ya no hay labio,
                    la lengua de fango,
                    manojo macabro de dagas de marfil
                                                                     el costado en que moría,
                                                                                                   amor,
                                                                                       al abrigo de cortinas marrones como el otoño
Quédate conmigo,
                   cuando océano y firmamento sean de arena.
Abrázame;
          abrázame fuerte
                           [como si te fuese la vida en ello, mas vivos que nunca]
          no te importe romperme,
                                        amor,
                               estuve rota ayer
                                                        (viva decían...)


Eva López Álvarez

No hay comentarios:

Publicar un comentario