viernes, 18 de octubre de 2013


La luz que perpetraba las horas,
                  que esquivaba la noche,
                          que barría las dudas,
se va vistiendo de sombra;
          se va empapando de escarcha.

Mis pasos ya no se pegan al asfalto,
y ya no encuentro restos de arena en mis pies,
                                                           en mis bolsillos,
                                                                 en mi alma, que ya no huele a sal...

Esta mañana tengo el bolso cargado de lluvia,
                                las manos de otoño,
                                los ojos vidriosos de humedades que tiñen de amarillo noviembre
                                                                                                         este octubre que agoniza...

Esta mañana, mi bolso cargado de lluvia...



                                                                                                              Eva López Álvarez


No hay comentarios:

Publicar un comentario